Sentymentalna podróż wnuczki śladami babci, nie zawsze miła, często odkrywająca przykre karty rodzinnej historii. W tle splickie ulice, druga wojna światowa, wielka miłość i śmiertelna nienawiść.

Nedjelka – młoda chorwacka dziewczyna – zakochuje się we włoskim żołnierzu Carlu i pod koniec wojny zostawia wszystko – rodzinę, przyjaciół, pracę – i wyjeżdża za swoją miłością na Sycylię, do Castellammare del Golfo. Nie wie, że od tej pory na zawsze pozostanie cudzoziemką, nie do końca rozumianą przez otoczenie i najbliższych.

Powieść napisana jest w formie pamiętnika, to wymiana myśli i doświadczeń życiowych między babcią i jej wnuczką. Ich wyimaginowana rozmowa ukazuje życie dwóch różnych kobiet i głęboką więź międzypokoleniową łączącą te dwie kobiety. Wychowane w odmiennej kulturze i odmiennych warunkach historycznych, często różnią się w podejściu do wielu spraw. Kiedy jednak rozmawiają o międzykulturowej miłości, życiu rodzinnym, wojnie i migracji – zanika bariera, okazuje się, że niektóre wartości są uniwersalne, niezależne od wieku i kulturowo-społecznego.

To wzruszająca historia o przyjaźni, tożsamości, trudnościach w adaptacji do nowego miejsca, o faszyzmie, który wraca do Europy. To ludzki dramat samotności, (nie)przynależności, obcości i alienacji.

Książkę można zamówić w sklepie>>>http://rynek-ksiazki.pl/sklep/non-oui-lidiji-dimkovskiej/

Lidija Dimkovska (ur. 1971 w Skopju) – macedońska poetka, powieściopisarka, tłumaczka z języka rumuńskiego i słoweńskiego. Obecnie mieszka w Lubljanie w Słowenii, pracując jako tłumaczka, krytyczka oraz redaktorka internetowego – ukazującego się w języku macedońskim i angielskim – pisma literackiego Blesok.com.mk. Uczestniczy w wielu międzynarodowych festiwalach literackich oraz programach rezydencyjnych. Jej wiersze tłumaczone były na ponad 20 języków. Debiutowała w 1992 roku tomikiem Rožbi od Istok (Dzieci Wschodu; wraz z Borisem Čavkoskim), potem ukazały się jej książki poetyckie: Ognot na bukvite (Płomień liter, 1994), Izgrizani nokti (Pogryzione paznokcie, 1998), Nobel protiv Nobel (Nobel kontra Nobel, 2001 i 2002) i inne. Debiut powieściowy – Skriena kamera – został uznany przez Stowarzyszenie Pisarzy Macedońskich za najlepszą książkę roku 2004. Powieść przetłumaczono na języki: słoweński, słowacki, polski (Ukryta kamera, PIW, 2010) oraz bułgarski.  W 2016 roku jej wydany po polsku tomik poezji pH neutralna wobec życia i śmierci (słowo/obraz terytoria 2015) został nominowany do nagrody Europejski Poeta Wolności. Jest laureatką niemieckiej Nagrody Huberta Burdy dla poetów z Europy Środkowej i Wschodniej (2009) oraz Międzynarodowej Literackiej Nagrody Tudor Agrezi w Rumunii (2012).

Książkę przetłumaczyła z macedońskiego Danuta Cirlić-Straszyńska. Pracowała jako redaktor w wydawnictwie Czytelnik, potem w Dziale Literackim Polskiego Radia i wreszcie w redakcji „Literatury na Świecie”. W latach sześćdziesiątych stale współpracowała jako krytyk z „Nowymi Książkami” i innymi czasopismami literackimi oraz Polskim Radiem. W ostatnich latach powróciła do współpracy z „Nowymi Książkami”. Debiutowała osnutą na jugosłowiańskich wątkach ludowych książką Bajki spod pigwy, napisaną wraz z Brankiem Cirliciem (1962, 1967, 1989). Następnie opracowała bajki według wątków serbskich i bułgarskich i opublikowała w dwóch książkach dla dzieci (1965, 1967). Jako tłumaczka debiutowała w 1966 roku przekładem powieści chorwackiego pisarza Ivana Kušana Zagadkowy chłopiec. Od tej pory przetłumaczyła ponad 60 książek, które często opatrywała własnymi wstępami lub posłowiami. W latach 1967-2006 wprowadziła na polski rynek wydawniczy Danila Kiša. Z literatury serbskiej przełożyła m.in. Miloša Crnajskiego, Miodraga Bulatovicia, Milorada Pavicia i Bora Ćosicia, Filipa Davida. Z literatury chorwackiej przełożyła utwory Julije Bebešicia, Slobodana Novaka, Krsto Špoljara, Dybravki Ugrešić, Predraga Matvejevicia i Mariny Trumić. Z literatury Bośni i Hercegowiny przetłumaczyła m. in.: Stevana Tonticia i Izeta Sarajlicia. Antologię współczesnej literatury BiH. Kraj kilimem przykryty ułożyła i przetłumaczyła wraz z Dorotą Jovanką Cirlić (2004). Przełożyła ponad  20 słuchowisk radiowych, wiele opowiadań dla czasopism oraz sztuki teatralne Miodraga Žalicy, Danila Kiša, Gorana Stefanovskiego, Dušana Kovačevicia i Tomislava Zajeca. Z języka macedońskiego przetłumaczyła książki Živka Činga i Lidii Dimkovskiej.

Współpracuje z czasopismami: „Literatura na Świecie”, „Twórczość”, „Tygodnik Powszechny”, „Odra”, „Tygiel Kultury”, „Kwartalnik Literacki Wyspa”. Jako tłumaczka uczestniczyła też w wydaniach zbiorowych, np. antologiach opowiadań jugosłowiańskich, esejów serbskich, wierszy macedońskich.

Za całokształt twórczości otrzymała Order Sztandaru Jugosłowiańskiego ze Złotą Gwiazdą, nagrodę PEN Clubu serbskiego (1980), nagrodę ZAiKS-u (1984), nagrodę „Literatury na Świecie” (2005); jest także laureatką nagród Stowarzyszenia Tłumaczy Macedońskich (1984) i Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (1984). W 2017 roku otrzymała Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska za Twórczość Translatorską im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego.

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Biblioteka Słów