Na blogu Czytaj od lewej ukazała się recenzja „Unterstadt” Ivany Šojat: Tytułowy „Unterstadt” to z niemieckiego Dolne Miasto, część chorwackiego miasta Osijek, do którego przyjeżdża pewnego dnia Katarina. To jej rodzinne miasto, z którego dawno temu wyjechała. Wraca, bo otrzymała list od starej Frau Józefiny (przyjaciółki domu), w którym ta pisze, że matka Katariny jest umierająca. W czasie, który Katarina spędza w pociągu, jej matka Marija faktycznie umiera. Kobieta już na miejscu ma tylko Frau Jozefinę, z którą może porozmawiać, spróbować zająć się rodzinnym domem. I tu zaczynamy poznawać historię całej rodziny. Bardzo skomplikowaną i trudną historię, pełną ukrytych tajemnic, niewypowiedzianych słów, tragedii i trudu życia podczas wojny. Perspektywy czasowe się przeplatają, dlatego czasem było mi się ciężko połapać w imionach i wątkach. Jednak uważam, że to bardzo dobra powieść, bardzo ciekawie napisana, zaznaczyłam w niej wiele fragmentów, bo raz, że piękny język, dwa, że mądre, wzruszające metafory. Link do recenzji: https://czytajodlewej.wordpress.com/2024/03/17/unterstadt-ivana-sojat/
Wanda Rajska na Sztukater.pl napisała o “Niewidzialnej kobiecie”: Ta niepozorna, spokojna okładka kryje w sobie równie, choć może tylko pozornie spokojną, a przy tym zupełnie wyjątkową treść! Warto zerknąć, zapamiętać i sięgnąć po tę książkę, jeśli będziecie mieli taką możliwość! Jej autorka – chorwacka pisarka, dziennikarka i eseistka Slavenka Drakulić, podjęła temat z jednaj strony dotyczący każdego z nas, a z drugiej – temat wyjątkowo pomijany i uparcie wypierany ze świadomości. I choć w tytule pojawia się kobieta, powieść bez wątpienia odnosi się również do mężczyzn. Drakulić bowiem pisze o starości. Pisze szczerze, otwarcie i prostolinijnie o tym, co trudne, w najwyższym stopniu emocjonalne i intymne. Nie bawi się w czułe słówka, tym bardziej ta najprostsza z możliwych i jakże oczywista historia uderza celnie w serce! To literacka perełka – to trzeba zdecydowanie podkreślić! Od razu więc zacznę od tego, że z całego serca polecam tę książkę wszystkim, choć w minimalnym stopniu refleksyjnym kobietom, ale też mężczyznom niebojącym się emocji i wzruszeń. Jeśli zdarzyło Ci się już kiedyś szybkie zerknięcie w lustro i nagły przestrach – kim jest ta starsza pani czy starszy pan? – to książka ta jest wybitnie dla Ciebie. A może patrzysz na swoją niegdyś piękną i…
“Powieść Šojat w przewrotny sposób traktuje życie i śmierć. Główna bohaterka powraca do domu i dowiaduje się o tym, że jej matka umarła. Złe wieści przekazuje Frau Jozefina, kobieta, która towarzyszyła życiu rodziny i jak się okazuje zna liczne jej tajemnice. Śmierć matki staje się pretekstem do powrotu do przeszłości i do przewartościowania tego wszystkiego, co utrwaliła i zarazem zniekształciła pamięć. Pretekstem do pytań i w pewnym sensie do wymuszania odpowiedzi są stare fotografie. To z nich da się wyczytać wiele historii sprzed lat” – pisze prof. Bernadetta Darska na swoim blogu. “Autorka znakomicie łączy z jednej strony napięcie towarzyszące relacjom rodzinnym oraz różnym tajemnicom związanym z nienawiścią, cierpieniem i rozczarowaniem z tragicznymi uwikłaniami wojennymi, kwestią przynależności narodowej, antysemityzmu i różnie postrzeganej niemieckości” – czytamy. Jak wskazuje Bernadetta Darska, “powieść to także intrygujący portret Osijeku, miejscowości, która staje się jeszcze jednym i bardzo ważnym bohaterem. Przywołanie konkretnych miejsc łączy się z konkretnymi fragmentami biografii. Choć nie ma już ludzi, niekiedy świadkiem istnienia pozostają właśnie punkty na mapie. To one znaczą prywatną, a zarazem publiczną historię ludzi i miasta. Bardzo dobre”.
Ivana Šojat „Unterstadt” przekład Siniša Kasumović Powieść o wielokulturowym Osijeku, o rodzinie mieszczańskiej o niemieckich korzeniach, o XX wieku, historycznych zawirowaniach, tożsamości, sprawiedliwości i niesprawiedliwości, wojnach, śmierci, strachu, miłości i radości. Los jednej rodziny, miasta i kraju opowiadany jest przez pryzmat czterech pokoleń kobiet, które cierpią z powodu historii i chronią przeszłość, podczas gdy ich mężczyźni prowadzą daremne bitwy i przegrane z góry wojny. Autorka przedstawia świat, w którym za sprawą dziwacznych gier losu i źle dobranych kart dzieją się często rzeczy najgorsze z możliwych. Głównym motywem, który przewija się przez strony tej powieści, jest ukrywanie się przed przeszłością, co nieuchronnie prowadzi do traumy i nieporozumień. Bo cień przeszłości kładzie się na naszej teraźniejszości i przyszłości. Świat Unterstadt, pełen emocji, zwrotów akcji, zalet i wad głównych i drugoplanowych bohaterów, jest uniwersalny i dotyka niemal każdej rodzinnej historii na tym świecie. Powieść Unterstadt w Chorwacji zyskała w krótkim czasie dużą popularność i zdobyła wiele nagród, m.in. Vladimira Nazora, Ksavera Šandora Gjalskiego, Fran Galovića oraz Josipa i Ivana Kozaraców. Spektakl na podstawie książki został wystawiony w Chorwackim Teatrze Narodowym w Osijeku oraz w londyńskim teatrze Foreign Affair. https://rynek-ksiazki.pl/sklep/ivana-sojat-unterstadt/ Ivana Šojat oprowadza po powieściowym Osijeku Ivana Šojat (ur. 1971…
Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział Warszawski zaprasza wszystkich na listopadową Biesiadę Literacką, która odbędzie się 21 listopada o godz. 18.30. Gośćmi będą: Jan Zieliński, z którym o najnowszej książce poetyckiej Joanny Pollakówny “Wieczność dopełni” porozmawia Piotr Müldner-Nieckowski, Krystyna Rodowska, z którą o jej przekładach wierszy Juana M. Roca w tomie “Obywatel nocy” porozmawia Sylwia Gibaszek, Jan Krzysztof Piasecki, z którym o jego najnowszej książce “Ludziary”, porozmawia Wacław Holewiński. W programie także: – felieton Piotra Wojciechowskiego – rekomendacje i miniatury. Dom Literatury w Warszawie, ul. Krakowskie Przedmieście 87/89
Główną bohaterką jest Betina, kobieta z piękną kartą z Powstania Warszawskiego, w którym jako młoda dziewczyna, studentka medycyny, ratowała ludzkie życie. Przeżyła śmierć innych, wielokrotnie sama cudem uchodząc śmierci. Po wojnie oddała się swojej drugiej pasji – koniom. Jej wspomnienia wojenne przeplatają się z teraźniejszością, opisami codziennego, prostego życia w zgodzie z naturą. Charyzmatyczna, bezkompromisowa Betina przyciąga ludzi, którzy szukają inspiracji, swojej ścieżki życia. Przez jej gospodarstwo przewija się cała plejada osobowości. Książka odwołuje się do historii Polski, do Powstania Warszawskiego. Uczy prawdy o ludziach i świecie, o życiu, przemijaniu i śmierci, ale – co najważniejsze – ukazuje znaczenie wielu wartości – bohaterstwa, miłości, godności i wierności wyznaczonym celom, tak bardzo potrzebnym, a nieobecnym, niestety, w dzisiejszym świecie. Książkę można zamówić TUTAJ>>> https://rynek-ksiazki.pl/sklep/jan-krzysztof-piasecki-ludziary/ *** Kim jest bohaterka tej opowieści, Betina? Miała w chwili śmierci ponad 90 lat. To prawie wiek. Opowieść o niej nie sięga do dzieciństwa bohaterki, ale rozpoczyna się od najważniejszego wydarzenia w jej życiu, czyli Powstania Warszawskiego. W czasie jego wybuchu była na ostatnim roku studiów medycznych działającego w Warszawie podziemnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich. Od początku okupacji należała do Armii Krajowej. Dostała przydział zorganizowania i prowadzenia punktu sanitarnego na Woli, co uczyniła, przechodząc potem z rannymi do…
W poniedziałek 25 września o godz. 18 w Instytucie Słowackim w Warszawie (Krzywe Koło 12/14A) odbędzie się spotkanie ze słowackim pisarzem Michalem Hvoreckim, autorem książki “Tahiti” (Biblioteka Słów).
Książką bohaterką audycji „Poczytnik” (Polskie Radio 24) wyemitowanej w niedzielę 16 lipca była książka „Tahiti. Utopia” Michala Hvoreckiego. Tematyka cyklicznego programu dotyczy szeroko rozumianej literatury w ujęciu eseistycznym. Audycja współprowadzona przez Krzysztofa Masłonia i Tomasza Zaperta. „Tahiti. Utopia” to powieść o emigracji, punktach zwrotnych w historii i pragnieniu wolności. Historia Europy Środkowej czytana w zdecydowanie alternatywny sposób – wskazywano. Gościem audycji był Michał Wirchniański, tłumacz powieści Michala Hvoreckiego. Całej audycji można posłuchać TUTAJ
Istnieją w życiu pewne tematy, o których po prostu nie rozmawiamy. Jednym z nich jest starzenie się, absolutnie naturalny lecz często marginalizowany proces. Tom Niewidzialna kobieta zawiera napisane szczerze i subtelnie testy Slavenki Drakulić o tym, co jest przemilczane, emocjonalnie trudne. Obrazują stopniowe i bolesne znikanie osoby. Są wyrazem nieodwracalnej straty życia i jednocześnie krzykiem przeciwko niesprawiedliwości starzenia się. Książka otwiera przestrzeń do przemyśleń nad wieloma aspektami życia i śmierci. To pozycja wyjątkowo intymna, która pokazuje, że tylko literatura może powiedzieć to, co wydaje się niewypowiadalne. Słowa Slavenki Drakulić są jak nóż chirurgiczny – Melania Mazzucco, „La Repubblica” Sama autorka, zapytana o powód napisania tej książki, powiedziała: Nie miałam zamiaru opisywać wszystkich aspektów starzenia się i starości. Książka powstała, bo posłuchałam głosów osób wokół siebie, moich starszych przyjaciółek i znajomych i przekonałam się, że istnieje potrzeba potwierdzenia, ze nie jesteśmy same ze swoimi uczuciami niewidzialności. Jakby można było zmierzyć dobre i złe strony starości – a to nie jest możliwe – obawiam się, że przeważyłoby poczucie straty i zbędności, a nie spełnienia. Tak, starsi ludzie prawdopodobnie posiadają dojrzałość, nawet i mądrość, ale komu to jest dzisiaj potrzebne. Slavenka Drakulić – chorwacka pisarka, dziennikarka i eseistka. Jest autorką książek publicystycznych i…
Michal Hvorecký Tahiti. Utopia przełożył z języka słowackiego Michał Wirchniański Tahiti. Idealne państwo. Królestwo słońca. Nowa Atlantyda. Nowa ziemia. Nowa Słowacja Jest rok 2020, a na Tahiti mieszkają już trzy pokolenia Słowaków. Dobrowolnie opuścili swój kraj czy zostali z niego wypędzeni? To wciąż jest przedmiotem dyskusji. Wciągająca, zabawna i ekscytująca historia, dla której punktem wyjściowym są wydarzenia historyczne. Obiecane lepsze życie na Tahiti nie układa się po myśli uchodźców. Opowieść o emigracji, punktach zwrotnych w historii i pragnieniu wolności. Historia Europy Środkowej nigdy nie była czytana w tak alternatywny sposób. „Pogłoski o próbach skolonizowania przez rodaków Polinezji Francuskiej wykorzystał pisarz i tłumacz Michal Hvorecký w swojej utopijnej powieść »Tahiti«, wydanej w 2019 roku (ogłoszonym Rokiem Milana Rastislava Štefánika). Została napisana historia alternatywna: Republika Czechosłowacji nigdy nie powstała, za to Słowacja pozostaje pod żelaznym wpływem Węgier, które przeprowadzają ostatnią, okrutną, porównywalną wręcz z genocydem fazę madziaryzacji, by ostatecznie wymazać słowacką tożsamość i ustanowić madziarski Felvidék, Wysoczyznę, raz na zawsze. Na ratunek przybywa jednak słowacki Mojżesz w postaci Milana Rastislava Štefánika, który proponuje rodakom rozpoczęcie nowego życia na kipiącej zielenią Polinezji. Ten exodus ma dać początek nowej, lepszej Słowacji” – napisała Weronika Gogola w książce „Ufo nad Bratysławą” (Czarne, 2021). W dniach…