Biblioróżnorodność to termin wykreowany przez chilijskich niezależnych wydawców w latach dziewięćdziesiątych, opiera się na idei bioróżnorodności. Australijska wydawczyni i pisarka Susan Hawthorne opowiada się za kultywowaniem biblioróżnorodności, która odzwierciedla pełen zakres ludzkich możliwości tworzenia kultury. Podkreśla, że tak jak bioróżnorodność jest podstawowym wskaźnikiem zdrowia ekosystemów, tak funkcjonowanie na rynku książki wielu podmiotów jest kluczowe dla jego rozwoju. Mocno akcentuje rolę niszowych, niezależnych wydawnictw, które w odróżnieniu od dużych korporacji wydawniczych mają większą swobodę w doborze tytułów i autorów, co pozwala na wydawanie bardziej nietypowych i eksperymentalnych utworów literackich – dotyczy to zarówno treści i tematów, jak i autorów, gatunków literackich, perspektyw światopoglądowych. Zdaniem Hawthorne powinniśmy podchodzić do wydawania książek z taką samą rozwagą, wrażliwością, troską i cierpliwością jak do rolnictwa ekologicznego. Książkę tę można odczytywać jako manifest na rzecz obrony i promowania różnorodności we wszelkich postaciach, ale także jako mistrzowską lekcję etyki – Juan Carlos Sáes, dyrektor generalny wydawnictwa JC Sáez, Chile Ten pełen pasji, prowokujący i bardzo czytelny manifest broni kluczowej roli międzynarodowych wydawców niezależnych, którzy publikują teksty ryzykowne, innowacyjne, kontrowersyjne, zmarginalizowane i pomysłowe – Richard Smart, konsultant Komitetu Wydawców Niezależnych Australijskiego Stowarzyszenia Wydawców Książka zawiera wstęp do wydania polskiego Susanne Hawthorne oraz posłowie tłumaczki Anny Alochno-Janas….
