Biblioteka Słów

W tym roku 132 książki zostały zakwalifikowane do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Wśród zakwalifikowanych tytułów znalazły się trzy wydane przez nas: 1. Peter Balko, “Wtedy w Loszoncu”, tłum. Miłosz Waligórski 2. Lidija Dimkovska, “Non-Oui”, tłum. Danuta Cirlić-Straszyńska 3. Oto Horvat, “Sabo się zatrzymał”, tłum. Miłosz Waligórski.   Angelus 2020 – lista zakwalifikowanych książek

Jak informowaliśmy, jednym z gości Gdańskich Targów Książki miał być Oto Horvat, serbski poeta i pisarz, autor niedawno wydanej w Polsce książki “Sabo się zatrzymał” (Biblioteka Słów). Jednak w związku z możliwym zagrożeniem epidemią wirusa COVID-19 organizatorzy podjęli decyzję o przełożeniu 3. edycji Gdańskich Targów Książki. Nowy termin to 13-15 listopada 2020 r.   “Sabo się zatrzymał” to prywatny dziennik żałoby, raport z rozpaczy rozpisany na kilkadziesiąt trzymających w napięciu miniesejów o rzeczach, zjawiskach i zdarzeniach związanych z człowiekiem umierającym. To zapis uczuć mężczyzny, który powoli tracąc żonę, musi przyjąć jej śmierć i jednocześnie nie pozwolić, żeby rozpadł się otaczający go świat. Książka jest próbą odpowiedzi na pytanie, jak funkcjonować „potem”, z pęknięciem w poprzek jaźni, które nijak nie chce zasklepić się blizną, a które trzeba w końcu zagadać, zasypać, zasłonić dobrze zorganizowaną codziennością, czymkolwiek, byle nie popaść w obłęd. Oto Horvat pisze o chorobie i umieraniu, ale – paradoksalnie – także o pogoni za życiem, w pełni odczuwanym dopiero w obliczu śmierci. Powieść “Sabo się zatrzymał” została przełożona na kilka języków, w Serbii doczekała się trzech wydań, przyniosła autorowi nagrody Biljana Jovanović i Mirko Kovač i znalazła się w ścisłym finale prestiżowej nagrody czasopisma „NIN” (2015). Tłumaczenie książki ukazało…

Co łączy literaturę słowacką i węgierską? W audycji “Czytelnia” Magdalena Mikołajczuk, Małgorzata Szymankiewicz i Piotr Kofta recenzują dwie książki: “Wtedy w Loszoncu” słowackiego pisarza Petera Balko (debiut) oraz “Nie ma i lepiej, żeby nie było” autorstwa węgierskiej pisarki Ediny Szvoren   https://www.polskieradio.pl/8/2827/Artykul/2437888,Co-laczy-literature-slowacka-i-wegierska

“Sabo się zatrzymał” to prywatny dziennik żałoby, raport z rozpaczy rozpisany na kilkadziesiąt trzymających w napięciu miniesejów o rzeczach, zjawiskach i zdarzeniach związanych z człowiekiem umierającym. To zapis uczuć mężczyzny, który powoli tracąc żonę, musi przyjąć jej śmierć i jednocześnie nie pozwolić, żeby rozpadł się otaczający go świat. Książka jest próbą odpowiedzi na pytanie, jak funkcjonować „potem”, z pęknięciem w poprzek jaźni, które nijak nie chce zasklepić się blizną, a które trzeba w końcu zagadać, zasypać, zasłonić dobrze zorganizowaną codziennością, czymkolwiek, byle nie popaść w obłęd. Oto Horvat pisze o chorobie i umieraniu, ale – paradoksalnie – także o pogoni za życiem, w pełni odczuwanym dopiero w obliczu śmierci. Powieść “Sabo się zatrzymał” została przełożona na kilka języków, w Serbii doczekała się trzech wydań, przyniosła autorowi nagrody Biljana Jovanović i Mirko Kovač i znalazła się w ścisłym finale prestiżowej nagrody czasopisma „NIN” (2015). Oto Horvat Sabo się zatrzymał Przełożył Miłosz Waligórski Książkę można zamówić w sklepie>>>https://rynek-ksiazki.pl/sklep/sabo-sie-zatrzymal/     Myśli o ojcu wciąż go nachodzą, chociaż ostatnio coraz rzadziej. Na szczęście czy na nieszczęście? W zasadzie to przygnębiają­ce, że smutek z czasem traci moc i zmienia się w drobną niedogodność. Przeraża go wizja, że z A. będzie tak samo, że pamięć…

Przez powieść w opowiadaniach Przebierańcy i przechodnie przemykają niepostrzeżenie, obok współczesnych XXI-wiecznych bohaterów, imiona postaci z książek Piotra Wojciechowskiego powstałych na przestrzeni półwiecza, choć realia warszawskiej Pragi czy Sadyby na dobre zastąpiły zmyślone cesarstwa z tych najwcześniejszych. Nici tradycji różnych nacji i społeczności dawnej Rzeczypospolitej zrywają się i zawiązują na nowo.  Pesymizmowi wielkich procesów społecznych pisarz przeciwstawia nadzieję w działania jednostek. Jego naczelnym tematem pozostaje odnajdywanie się pogubionych, choćby pośrednio, poprzez ich dzieci i wnuków – i wiara, że jest to jednak możliwe – Paweł Dunin-Wąsowicz Piotr Wojciechowski ukazuje szeroką paletę emocji, relacji, zachowań. Znamy je z życia codziennego, ale ubrane w fikcje, zyskują nową moc. Warto zajrzeć do świata Przebierańców i przechodni, by odkryć, kto w naszym życiu jest przebierańcem, kto przechodniem, a kto jego prawdziwym mieszkańcem. Nic tu – jak w życiu – nie jest proste, miłość nie przychodzi bez trudu, nie trwa bez boleści. Ojcostwo, któremu autor poświęca wiele uwagi, jest przywilejem, radością, ale bywa też trudne, niechciane, wypierane. W tle Polska i Warszawa wielu epok, ale najważniejsi są ludzie i ich niezwykle werystyczne portrety kreślone bardzo sprawną ręką. Spotkanie z nimi to nie jest łatwa rozmowa czytelnika z bohaterem, a wspólna praca nad odczytywaniem znaków i…

„Wtedy w Loszoncu” to historia przyjaźni dwóch chłopców, Słowaka Lewiatana i Węgra Kapii, i jednocześnie kronika życia małego miasteczka na pograniczu węgiersko-słowackim, opowiedziana z perspektywy dziecka, obserwującego świat nieuzbrojonym w cynizm okiem. Lewiatan to spokojny grubasek, szkolny prymus, który zawsze trzyma się ustalonych reguł. Kapia jest jego przeciwieństwem – to zafascynowany przemocą naczelny łobuz-terrorysta miejscowej podstawówki. Przygody dwójki przyjaciół, pozornie banalne i prześmiewcze, są pretekstem do opowiedzenia o kwestiach fundamentalnych dla młodego człowieka – o dojrzewaniu, sile przyjaźni, kształtowaniu się osobowości, własnej tożsamości. Wydarzenia historyczne mieszają się z rodzinnymi historiami, rzeczywistość płynnie przechodzi w absurd, banalność łączy się z metafizyką. Jak w prawdziwym życiu.   „W tej powieści jest wszystko, co powinno się znaleźć w rasowym Bildungsroman: topienie kotów, smażenie żabich udek nad jeziorem, wizyta słynnego cyrku, ucieczki przed dziwakiem Kilimandżaro, zemsta na byłym policjancie, bliskie spotkania z gangiem Bielika i marzenia o pięknej Alicji, niedostępnej i uwodzicielskiej, która, chcąc nie chcąc, wystawia na próbę męską przyjaźń głównych bohaterów. Jest też, a jakże!, polowanie z ojcem i śmierć ojca. I stypy, węgierska wystawniejsza niż słowacka. I cała galeria innych osobliwości z zaczytaną kozą Franciszką na czele” – Miłosz Waligórski   Każdy ma takie Macondo, na jakie zasłużył. Mieszkańcy Loszonca najwyraźniej…

Jesteśmy bardzo dumni, że Jan Krzysztof Piasecki znalazł się w jedenastce nominowanych do Nagrody im. Władysława Reymonta w kategorii “dzieło literackie” za “Cegiełki i inne opowiadania”! https://rynek-ksiazki.pl/…/wreczono-nagrody-literackie-im-…/ I gorąco gratulujemy Piotrowi Wojciechowskiemu nagrody za całokształt twórczości! A już wkrótce nakładem naszego wydawnictwa ukaże się zbiór opowiadań warszawskich Piotra Wojciechowskiego “Przebierańcy i przechodnie”.

„Wtedy w Loszoncu” to historia przyjaźni dwóch chłopców, Słowaka Lewiatana i Węgra Kapii, i jednocześnie kronika życia małego miasteczka na pograniczu węgiersko-słowackim, opowiedziana z perspektywy dziecka, obserwującego świat nieuzbrojonym w cynizm okiem. Lewiatan to spokojny grubasek, szkolny prymus, który zawsze trzyma się ustalonych reguł. Kapia jest jego przeciwieństwem – to zafascynowany przemocą naczelny łobuz-terrorysta miejscowej podstawówki. Przygody dwójki przyjaciół, pozornie banalne i prześmiewcze, są pretekstem do opowiedzenia o kwestiach fundamentalnych dla młodego człowieka – o dojrzewaniu, sile przyjaźni, kształtowaniu się osobowości, własnej tożsamości. Wydarzenia historyczne mieszają się z rodzinnymi historiami, rzeczywistość płynnie przechodzi w absurd, banalność łączy się z metafizyką. Jak w prawdziwym życiu.   „W tej powieści jest wszystko, co powinno się znaleźć w rasowym Bildungsroman: topienie kotów, smażenie żabich udek nad jeziorem, wizyta słynnego cyrku, ucieczki przed dziwakiem Kilimandżaro, zemsta na byłym policjancie, bliskie spotkania z gangiem Bielika i marzenia o pięknej Alicji, niedostępnej i uwodzicielskiej, która, chcąc nie chcąc, wystawia na próbę męską przyjaźń głównych bohaterów. Jest też, a jakże!, polowanie z ojcem i śmierć ojca. I stypy, węgierska wystawniejsza niż słowacka. I cała galeria innych osobliwości z zaczytaną kozą Franciszką na czele” – Miłosz Waligórski   Każdy ma takie Macondo, na jakie zasłużył. Mieszkańcy Loszonca najwyraźniej…

Znana jest długa lista książek nominowanych w tym roku do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Jury spośród 105 zakwalifikowanych tytułów wybrało 14. Zwycięzcę bądź zwyciężczynię Angelusa, na których czeka nagroda w wysokości 150 tys. zł, poznamy podczas uroczystej gali 19 października. Wcześniej we wrześniu wyłoniona zostanie finałowa siódemka. Wśród nominowanych tytułów znalazła się macedońska powieść Blaže Minevskiego “Celownik” w tłumaczeniu Elżbieta Ćirlić opublikowany przez Wydawnictwo Biblioteka Słów.  

Jury kapituły Nagrody im. Józefa Mackiewicza nominowała do nagrody dziesięć książek. Wśród nominowanych znaleźli się: Marek A. Cichocki “Północ i Południe. Teksty o polskiej kulturze i historii”, Teologia Polityczna Artur Grabowski – “Am (dziennik z drugiej strony)”, PIW Piotr Gursztyn – “Ribbentrop-Beck. Czy pakt Polska – Niemcy był możliwy?”, Wydawnictwo Dolnośląskie Krzysztof Karoń – “Historia antykultury”, nakładem autora Wojciech Kudyba – “Kamienica”, Pewne Wydawnictwo Paweł Lisicki – “Epoka Antychrysta”, Fabryka Słów Jan Krzysztof Piasecki – “Cegiełki i inne opowiadania”, Biblioteka Słów Adrian Sinkowski – “Atropina”, Biblioteka Toposu Maria Wilczek-Krupa – “Górecki. Geniusz i upór”, Znak Janusz Węgiełęk – Spław, LTW Nagroda Literacka im. Józefa Mackiewicza przyznawana jest od 2002 roku. Została ufundowana w celu upamiętnienia postaci i dzieła Józefa Mackiewicza, wybitnego pisarza i działacza politycznego. Przyznawana jest polskim autorom za książki w szczególny sposób popularyzujące rodzimą kulturę, historię i tradycję. Laureata tego prestiżowego wyróżnienia poznamy 11 listopada w Narodowe Święto Niepodległości. W ubiegłym roku laureatem Nagrody został Wiesław Helak za książkę „Nad Zbruczem”. Autor: ET